پیدا شدن اسنادی در مورد دروغ بودن قرآن یا همان تازی نامه

تازی نامه یا قرآن کتابی است سرشار از تضاد و تناقص گویی که به هیچ روی دارای جنبه عقلی و منطقی نمی باشد. این کتاب، الله یا خدایی را به ما معرفی می کند که پر از خشم و نفرت، مالامال از عقده های  کم خود بینی ، ضعف شخصیت و نیاز به کرنش ، سجده، تعظیم آدمیان و تعریف و تمجید وی داشته، و شمشیر انتقامش هرلحظه بر روی انسانهایی که اندکی از اطاعت و پیروی وی جدا شوند تیز و بران، و آتش خشمش عالم سوز و خانه برانداز است.

برخلاف جمله معروف : “بسم الله الرحمن الرحیم “، که بارها و بارها در آغاز هرسوره به چشم می خورد و ظاهراً با نام خداوند بخشنده مهربان آغاز می شود، در تازی نامه (قرآن) که گفته می شود کلام الله است کمتر نشانه ای از بخشندگی و مهربانی الله دیده دیده شده و سرشار از تناقض گویی، خشم، کینه، و انتقام جویی الله ساخته و پرداخته محمدابن عبدالله است.

زن ستیزی در قرآن

گرچه بیشتر آنچه که در قرآن نوشته شده مانند ساختمان زمین و آسمان، کهکشان، کوه و دشت و دریاها و اطلاعات داده شده بیشترنادرست می باشد ولیکن هیچکدام از آن اشتباهات و نادرستی ها زشت تر و نا پسندتر از زن ستیزی و کوچک و ناچیز شمردن زنان در قرآن نیست. زنانی که نیمی از جمعیت هر جامعه را می سازند و کارآیی و خدمات آنان در تولید، بزرگ کردن و به ثمر رساندن فرزندان و همکاری با شوهران خود از مردان پیشی جسته و دارای ارزش بالاتری می باشند،

در قرآن زن به عنوان موجود ناچیز و بی ارزش و وسیله دفع شهوات و خوش گذرانی مردان شناسانده شده است. در باره بی ارزش و ناچیز شمردن زنان در قرآن که گفته می شود کلام الله مدینه است، همکار گرامی و اندیشمند ما آقای سیروس پارسا در دو مقاله بسیار مستند به شرح کامل پرداخته و در این جا دو نمونه از زن ستیزی قرآن به نگارش در می آید:

۱– سوره بقره آیه ۲۲۳:

نِسَآؤُکُمْ حَرْثٌ لَّکُمْ فَأْتُواْ حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّکُم مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ.

زنانتان کشتزار شما هستند. هرجا که خواهید به کشتزار خود درآیید. و برای خویش از پیش چیزی فرستید و از خدا بترسید و بدانید که به نزد او خواهید شد. و مومنات را بشارت ده.

۲-“الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَیْهِنَّ سَبِیلًا إِنَّ اللّهَ کَانَ عَلِیًّا کَبِیرًا ﴿۳۴﴾

 مردان را بر زنان تسلط و نگاهبانی است به واسطه آن برتری که خدا بعضی را بر بعضی مقرر داشته و هم بواسطه آنکه مردان از مال خود باید به زنان نفقه دهند پس زنان شایسته و مطیع در غیبت مردان حافظ حقوق شوهران باشند و آنچه که خدا بحفظ آن امر فرموده نگهدارند و زنانیکه از مخالفت و نافرمانی آنان بیمناکید باید نخست آنها را موعظه کنید اگر مطیع نشدند از خوابگاه آنها دوری گزینید باز مطیع نشدند آنها را بزدن تنبیه کنید چنانچه اطاعت کردند دیگر بر آنها حق هیچگونه ستم ندارید که همانا خدا بزرگوار و عظیم الشان است (۳۴) (ترجمه الهه قمشه ای)”

کشف برگهایی از قرآن قدیمی:

روزنامه دیلی میل در شماره جمعه ۴ سپتامبر ۲۰۱۵ خود از کشف قطعات و تکه پاره هایی از قرآن  در دانشگاه برمینگهام انگلستان گزارش می دهد که تاریخ دست نوشته های  آن به سال های ۱،۳۷۱ثا ۱،۴۴۸برمی گردد. این برگهای قرآن با مرکبی بر پوست حیوانات به وسیله کسی نوشته شده که شامل بخش هایی ازسوره یا فصل ۱۸ و ۲۰ بوده و  با پیامبر اسلام آشنایی داشته است.

پژوهش گران بر این باورند که این برگهای قرآنی در سال های میان۵۶۸ و ۶۴۵ میلادی نوشته شده، در حالی که دوران زندگی ۶۳ سالگی پیامبر اسلام میان سال های ۵۷۰ تا ۶۳۲ میلادی می باشد. پژوهش و بر  بررسی علمی از روی کربنی که در نوشتن این برگهای به کار رفته، آن را قدیمی ترین قرآنی را نشان می دهد که تا کنون در جهان شناخته شده است.

کشف این برگهایی از قرآنی  کهنه و قدیمی از آن جهت اهمیت دارد که در مورد پیدایش قرآن گفته شده که این کتاب نخست به صورت شفاهی از فردی به دیگری (سالیان درازی) سینه به سینه انتقال یافته و آنگاه به نگارش و به صورت قرآن کنونی در آمده است. در حالی که این برگهای نوشته شده بر روی پوست پیش از محمد بوده و این می تواند اسلام را به لرزش در آورده و آنچه در باره اسلام و محمد گفته شده زیر سؤال برده، و نیاز بدان است که در تاریخ و شرح اسلام تجدید نظر شود.

شک و تردید در باره قرآن

توم هلند Tom Holland تاریخ شناس گفت اکنون دیگر ما نمی توانیم با اطمیان و درستی بگوییم که قرآن چگونه پیداشده و همین عدم اطمینان و نا باوری در مورد داستان محمد، اصحاب و یارانش نیز صادق است.

کیت اسمال Keith Small از دانشگاه آکسفورد اضافه می کند که: “ محمد و یارانش کتابی (قرآن) را که قبلاً وجود داشته برای کارهای سیاسی خودمورد استفاده قرار داده، و گفته اند که از  آسمان (بهشت) به وی وحی شده است.

پروفسور نادر دینشو Nadir Dinshaw  که در باره  ارتباط میان ادیان بررسی و پژو هش می کند می گوید: “ کشف این برگهای قرآنی ما را به چند سالی پیش از پیدایش اسلام می برد.”

از آنچه گفته شد:

قرآن، یا تازی نامه کتابی است سرشار از تناقض گویی، اطلاعات نادرست و افسانه های تخیلی و بی منطق که کمترین ارزش علمی، ادبی، فرهنگی، و به طور کلی آموزشی ندارد. این کتاب بر خلاف آنکه در سر لوحه هرآیه با جمله زیبای: “بسم الله الرحمن الرحیم یعنی بنام خداوند بخشنده و مهربان” آغاز می شود ولیکن سراپا پراز خشم و کینه دوزی، انتقام جویی و قلدری الله مدینه است که در آن همواره مسأله انتقام است و از بخشش، مهرورزی، خبری نیست.

در این کتاب اطاعت بی چون و چرا، تعظیم و تکریم بی مورد در برابر الله ساخته و پرداخته محمد همواره مطرح و تنها راه جلوگیری از خشم الهی خواهد بود. گذشت و عفو و نادیده گرفتن اشتباهات انسانی که می تواند در هرفرد و هرزمان دیده شود به ندرت مورد عنایات الله محمد قرار می گیرد.

تبعیض در مورد ظلم و ستم به زنان، نادیده گرفتن حقوق آنان در برابر مردان، و تحمیل و سوار کردن مردان بر سرنوشت زنان، از آنان بیگاری کشیدن و به عنوان سکس و رفع شهوت مردان بهره برداری نمودن بخش هایی از این کتاب رحمت الهی برای رفع هوس رانی محمدابن عبدالله نوشته و پرداخته شده است.

 همانگونه که گفته شد اطلاعات در مورد کوه و دشت، دریا، و صحرا، و به طور کلی کره زمین، و آسمان، ستاره ها و سیارات در این کتاب تخیلی، و عمومن نادرست نادرست می باشد. بنابراین، می توان گفت که قرآن کتابی هیچ و پوچ است و کمترین ارزشی برای خواندن ندارد.

نکته پایانی:

پیدا شدن برگ هایی از  یک قران کهنه که بر روی پوست حیوانات دست نویس شده قدمت نوشتن و وجود آن را به سالیان پیش از تولد محمدابن عبدالله می رساند. این موضوع هم اکنون میان پژوهشگران و تاریخ شناسانی چند مطرح و پرسش برانگیز است که قرآن پیش از محمد وجود داشته، محمد و یارانش (اصحابش)از آن بهره برداری سیاسی نمودند و داستان بچه گانه و مسخره ظهور جبرییل و خواندن سوره های قرآن ، یعنی کتابی که سالیان پیش وجود داشته را برای محمد خوانده را مطرح و ابداء نمودند. آنگاه این خوانده ها سینه به سینه در میان اصحاب پیامبر نقل گردید تا زمان عثمان که آن را به صورت کتابی در آوردند!.

نوشته شده توسط:سینا رخشانی